به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ بعداً در قوس نزول، عوالم را طىّ نموده و به عالَم طبع و مادّه رسید؛ و بعداً به‌واسطهٔ طىّ قوس صعود مىرسد به همان جا و ازل و ابد با یکدیگر واحد مىشوند.
این روح همین‌جور سرازیر مىشود تا مىرسد به عالم مادّه، به مادّۀ جزئیّه و بعد کم‌کم شروع مىکند به حرکت جوهرى و پیشرفت مىکند به‌سوی کمال خود، تا رفته‌رفته برسد به همان معنائى که مىفرماید:
«أَوَّلُ مَا خَلَقَ اللهُ نُورُ نَبِیِّکَ یَا جَابرُ» و چیز تازهاى به وجود نیامده است؛ همان، همان است که هست، فقط یک نزول و صعودى پیدا شده است.
مهر تابان، ص ۳۵۰ و ۳۵۱
